Leżały już u mnie w warsztacie długo, czekały na swoją kolej. Dwa dzieciaczki, pamiętające może i sam barok. A jeśli nie, to powstały jak przypuszczam w XVIII w. , czyli w czasie rokoka.

Putta, bo o nich mowa. Mają około 70cm wysokości. Przeżyły wiele, bo prawdopodobnie pożar, gdyż przody ich pod warstwą szpachli ukrywały dość głębokie zwęglenia. Raczej wykluczam taki sposób zabezpieczenia rzeźby przed szkodnikami, gdyż opalone są tylko fronty. Ktoś przeprowadził kiedyś jakąś renowację, ale poddał jej tylko przód figur. Na tylnej części z oryginalnej szpachlówki prawie nic nie zostało. Front też pomalowany został skąpo i mało artystycznie, prawdopodobnie białą farbą, która zszarzała. Ubytków szpachlówki było naprawdę bardzo wiele. Na zdjęciach widać w zasadzie tylko te większe. Drewno również wymagało w pewnych miejscach skonsolidowania, żywicą i klejem skórnym. Nie brakowało w obu puttach pęknięć i większych ubytków, wymagających uzupełnienia drewnem. No i jeden z amorków nie miał ręki. Wszystko uzupełniono i pomalowano, na oryginalne kolory. Nałożono także nowe złocenia.

Zdjęcia sprzed i po konserwacji >>